Kuracje naturalne

elementy kuracji naturalnej Poniżej znajduje się kilkanaście przykładów zastosowania kuracji naturalnych w codziennych, często spotykanych przypadłościach.

Otrzeźwiające kąpiele i gimnastyka

Gdy po balu doskwiera ból głowy, brak apetytu, osłabienie, pustka umysłowa, niechęć do robienia czegokolwiek, to według dawnych naturalistów można wzmocnić się i postawić na nogi letnio-ciepłą kąpielą (około 29 stopni C) z polaniem głowy. Konieczne jest też następnie korzystanie ze świeżego powietrza, przechadzka na dworze. Warto to wszystko połączyć z gimnastyką w postaci szybkich ruchów do momentu wywołania pierw szych potów. Warto unikać jedzenia albo należy jeść bardzo mało. Dręczące pragnienie najlepiej likwidować pijąc powoli, co pewien czas, łykami świeżą wodę.

Bóle barków i szyi

U bardzo dużej liczby osób dosyć nagminną dolegliwością są różne bóle górnej części pleców, górnej części kręgosłupa, szyi i głowy. Najczęściej źródłem tej dolegliwości są zbyt napięte mięśnie barków. Z kolei to napięcie to zazwyczaj skutek emocji. Wielu cierpień uda się w prosty sposób uniknąć gdy pamięta się o systematycznym rozmasowywaniu barków. Można to robić samemu, można poprosić kogoś. Korzystne są ćwiczenia, napinanie silne mięśni barków i potem rozluźnianie, można też poruszać rękoma i barkami wykonując tzw. ptaszka. Skłony głowy w różne strony, ale tak by nie odczuwać bólu.
Przy bólach barków i szyi zazwyczaj dobroczynne i korzystne są również zabiegi cieplne. Przyłożenie na kark, barki ciepłego woreczka z piaskiem, otrębami - można przedtem te surowce rozgrzać na zwykłej patelni - poduszki elektrycznej czy termoforu złagodzi boleści i przyniesie ulgę. Poza tym trzeba także znaleźć kilkanaście minut na relaks, położyć się i starać się wyobrazić mięśnie barku jako w pełni zwiotczałe, bezwładne. Trzeba również spać na małej dosyć twardej poduszce tzw. jaśku.

Upławy

Upławy to inaczej różne nadmierne wydzieliny z kobiecych dróg rodnych. Wywołują je różne czynniki. Najczęściej wynikają ze stanów zapalnych pochwy, zapalania śluzówki, nadżerki, są skutkiem zakażeń bakteryjnych, drożdżakowych lub rzęsistkiem. Po wstają również wskutek ogólnego osłabienia ustroju, wyczerpania, niedoboru żelaza, nerwowości, cukrzycy, obecności polipów, zmian nowotworowych, chorób wenerycznych, grzybic. Żadnych nawet drobnych upławów nie należy lekceważyć. Wydzieli na ma działanie drażniące, powoduje nieprzyjemne swędzenie i niekiedy za palenie warg sromowych. Gdy pojawia się krew konieczne jest badanie ginekologiczne i onkologiczne.

Dieta z czosnkiem na upławy

Upławy kuruje się w warunkach domowych, kąpielami, nasiadówkami, irygacjami i tamponami. Pić można również ziółka. Stosowane regularnie kuracje okazują się najbardziej po mocne w początkowych stadiach kobiecych schorzeń i bardzo często regularnie stosowane usuwają zapalenia i przywracają normalne czynności na rządów płciowych. Mają również wa lory profilaktyczne. Warto zmienić dietę na bardziej jarsko-mleczną i bogatą w owoce i warzywa, w tym ce bulę, czosnek, odznaczające się silny mi właściwościami antybiotycznymi i bakteriobójczymi. Można przez 4-6 dni pić zabite, sfermentowane wcześniej drożdże.

Zamiast cukru kwaśne mleko

Korzystne jest również picie kwaśnego mleka, maślanki, kefiru i innych naturalnych kwaśnych napojów, które ułatwią odtworzenie normalnej, zdrowej flory bakteryjnej w pochwie, sprzymierzeńca w walce z infekcją. Stany zapalne, in fekcje, dolegliwości narządów rodnych, to również efekt osłabienia organizmu. Kuracja, także ta zalecona przez lekarza, będzie skuteczniejsza gdy przestrzega się diety. Przy dolegliwościach spowodowanych nadmiernym rozwojem drożdżaków, przy grzybicach korzystna jest dieta z ograniczeniem cukrów, nawet tych z soków owocowych. Pożywka z cukrów ułatwia bowiem ich rozwój. Trzeba też wtedy unikać alkoholu. Jadać dużo czosnku, który przeciwdziała infekcjom wirusowym, bakteryjnym, grzybicznym.

Nasiadówki w serwatce na kobiece dolegliwości

Zdrowo pracująca śluzówka pochwy wydziela kwas mlekowy, który likwiduje samoistnie niepotrzebne bakterie, wirusy, grzyby i inne drobnoustroje. Jeżeli kwasu jest za mało mnożą się one nadmiernie. Organizm broni się tworząc białe ciałka likwidujące stan zapalny i tak powstają bardzo charakterystyczne nadmierne wydzieliny. W medycynie ludowej prostym, ale bardzo skutecznym lekiem na różne stany zapalne, białe upławy były nasiadówki w serwatce. Stosowano również napary z rumianku z dodatkiem 25 proc. serwatki. Medycy ludowi w byłej Jugosławii przy tej kuracji pole cali dwa, trzy razy w tygodniu robić też dłuższe 15-20 minutowe kąpiele nasiadówki, utrzymując temperaturę 38-39 stopni Celsjusza, z naparu tymianku lub kruszonych jagód jałowca.

Herbatki dla poszczących

Z reguły sporządza się je z ziółek o działaniu moczopędnym, oczyszczającym krew, odtruwającym. Warto więc dla przykładu pijać w trakcie postów napary z lipy, kwiatów bzu czarnego, ziela bratka, skrzypu, perzu. Można te zioła razem mieszać. Napary sporządza się zalewając jedną łyżeczkę ziół szklanką wrzątku. Pić trzy, cztery szklanki dziennie. Warto pijać także w podobny sposób przyrządzane herbatki z pokrzywy. Dobroczynne działanie mają też odwary z warzyw, zwłaszcza ze sporą ilością selera. Można nawet pijać tylko odwary z tego warzywa.

Napoje dla poszczących

Bardzo znany propagator kuracji postnych i głodówkowych prof. J. Nikołajew zalecał w swojej klinice głodującym pijać trzy razy dziennie wywar z owoców dzikiej róży. Dostarcza on wielu witamin i jednocześnie także wzmacnia ustrój, sprzyja jego regeneracji. Niektórzy radzą też poszczącym pijać świeże soki owocowe. Gdy doskwiera głód i czujemy się osłabieni popijać wodę z miodem, łyżeczka na szklankę. Dobrym napojem przy poszczeniu jest również sama czysta niegazowana woda. Napoje wszelkie zawsze warto pić powoli i łykami dobrze naśliniając.

Biczowania pokrzywami

Wczesną wiosną można łagodzić boleści powodowane rwą kulszową również świeżymi listkami pokrzywy. Zerwane roślinki delikatnie kilkakrotnie (trzy, cztery razy) przesuwamy po miejscach objętych bólem, najlepiej zawsze w kierunku serca, przy bólach nóg, rąk od dołu do góry kończyny. Zaczerwienionej skóry nie wolno drapać, tylko należy zasypać ją lekko mączką ziemniaczaną, talkiem albo pudrem dla dzieci. Zabieg przeprowadza się codziennie. Radykalniejszą kuracją ludową jest biczowanie, chłostanie pokrzywami bolesnych miejsc. Takie zabiegi najlepiej wykonuje się latem całymi ściętymi roślinami, można również z powodzeniem wykorzystywać żagawki.

Twaróg z wodą na słoneczne oparzenia

Rozpalenie skóry spowodowane nad miernym opaleniem można dosyć szybko i skutecznie likwidować okładami z twarogu. Kostkę około ćwierć kg rozmieszać z niewielką ilością wody albo serwatki, maślanki, kefiru itp. Sporządzoną dosyć gęstą papkę kłaść na lnianą szmatkę, ręcznik itp. i przykładać do skóry. Lekko przymocować i pozostawić na pewien czas. Okład po wyschnięciu zmienić na nowy.

Smarowanie spirytusem

Zaczerwienione, lekko sparzone słońcem miejsca na ciele, warto delikatnie smarować lub przemywać co pewien czas spirytusem. Tan zabieg przynosi ulgę, ponieważ parujący alkohol chłodzi dosyć intensywnie skórę. Dosyć popularnym lekiem był zawsze olej lniany. Delikatnie smarowano nim zaczerwienioną skórę. Smarowanie można ponawiać co pewien czas. Niekiedy używano także olejku dziurawcowego sporządzonego na oleju lnianym.

Olejek dziurawcowy

Świeżo zerwane kwiaty dziurawca włożyć do butelki, słoika. Luźno wypełnić aż po szyjkę. Potem zalać olejem lnianym. Odstawić na dwa, trzy tygodnie na słoneczny parapet. Po zaczerwienieniu olejek nadaje się do użytku, można go przechowywać ponad rok w suchym i ciemnym miejscu. Takim preparatem smarujemy skórę kilkakrotnie w ciągu dnia. Unikamy w tym czasie przebywania na słońcu.

Ochrona przed rakiem

Jeżeli chorujemy na raka i poddani zostaliśmy radykalnej terapii ograniczającej rozwój choroby, to po zakończeniu leczenia warto w sposób naturalny wzmacniać organizm, by zregenerował on swe siły obronne i zaczął na powrót normalnie funkcjonować. Najprostszą i dostępną dla każdego formą wzmacniania organizmu, przywracania mu witalności, jest życie bardziej zgodne z naturą. W okresie rekonwalescencji po terapii chory powinien jak najczęściej przebywać na świeżym powietrzu, dobroczynny jest codzienny ruch, wysiłek fizyczny dostosowany do możliwości organizmu.

Hartowanie i relaks

Warto hartować organizm wodą, stosować delikatny automasaż, poprawiający krążenie krwi. Warto znaleźć czas na dłuższy relaks, solidny wypoczynek. Korzystne jest również wewnętrzne wyciszenie, uspokojenie, zwolnienie tempa życia. Na relaks, samotne codzienne przebywanie w ciszy warto wygospodarować co najmniej 20-30 minut dziennie. Jednocześnie ograniczyć oglądanie emocjonujących widowisk, programów. Taka duchowa autoterapia często skuteczniej wzmacnia siły obronne niż różne zabiegi zewnętrzne.